3 listopada (środa)
godz. 18 – Przebudzenie dusz (UK 2017, 93 min.) – horror, reż. Andy Nyman, Jeremy Dyson. Bilet: 8 zł (U), 10 zł (Z)
Sceptyczny wobec zjawisk paranormalnych, pogromca szarlatanów profesor Goodman otrzymuje list od zaginionego przed 15 laty innego znanego demistyfikatora zjawisk rzekomo nadprzyrodzonych. Za jego namową zajmie się zbadaniem trzech niewyjaśnionych spraw, których nie udało się rozwikłać od lat. W trakcie śledztwa profesor spotka na swojej drodze trzech ludzi nawiedzanych przez duchy i wysłucha ich przerażających historii. Co czeka go na końcu tej mrocznej podróży?
06 listopada (sobota)
godz. 18 – Powitanie słońca (Francja 2019, 91 min.) – dokument, reż. Stephane Haskell. Bilet: 8 zł (U), 10 zł (Z)
Tuż po czterdziestce życie Stephane’a Haskella, utalentowanego fotoreportera i dokumentalisty, stanęło na głowie: na skutek ciężkiej choroby został sparaliżowany. Tam, gdzie lekarze bezradnie rozkładali ręce, a tradycyjna medycyna nie dawała wielkich nadziei na powrót do zdrowia, szansa niespodziewanie pojawiła się za sprawą… jogi. Przełomowym momentem było dla Haskella spotkanie z Teresą Poulsen, za której namową zgłębił nie tylko tajniki, ale i filozofię, jaka kryje się za jogą. Stopniowo ból, zniechęcenie i brak cierpliwości zastępowała coraz większa wiara.
To właśnie z tych inspiracji narodziła się idea nakręcenia dokumentu, będącego połączeniem osobistej historii z szerszym spojrzeniem na fenomen jogi. By go w pełni zrozumieć, Haskell wyrusza w podróż po świecie, odwiedzając miejsca, jakie pewnie nie przyszłyby nam w tym kontekście do głowy: od celi śmierci w słynnym amerykańskim więzieniu San Quentin po Kenię, gdzie – jak się okazuje – Masajowie praktykują jogę od wieków. Te doświadczenia pozwalają reżyserowi spojrzeć z nieco innej perspektywy nie tylko na zachodnią kulturę, ale i na własne życie.
10 listopada (środa)
godz. 18 – Klasyka polskiego kina: Medium (Polska 1985, 89 min.) – horror, reż. Jacek Koprowicz. Obsada: Władysław Kowalski, Grażyna Szapołowska, Jerzy Stuhr, Jerzy Zelnik, Michał Bajor, Ewa Dałkowska, Jerzy Nowak. Przed fabułą pokaz dokumentu „Mój kraj taki piękny” (Polska 2019, 29 min.)
Gdańsk, rok 1933. Na ulicach miasta coraz brunatniej, coraz głośniej słychać “Die Fahne Hoch”, mury zalepione plakatami NSDAP, swastykami i podobiznami Hitlera. Na tle tej budzącej grozę rzeczywistości rozgrywa się dziwna i przerażająca historia kilkorga ludzi, w tajemniczy sposób powiązanych ze sobą nadnaturalną mocą medium o nadzwyczajnej sile. Co łączy komisarza policji z Gdańska, przystojnego bruneta z Warszawy, zalęknionego garbusa z Berlina i piękną nauczycielkę – poza tym, że bez świadomości tego, co się z nimi dzieje, stopniowo przybliżają się do jednego miejsca, pięknego starego domu, w którym przed laty dokonano potrójnego morderstwa? Stara się to odkryć znany okultysta, ale czy zdąży z wyjaśnieniem tajemnicy, zanim dojdzie do rzeczy nieodwracalnych?
“Medium” Jacka Koprowicza to znakomicie skonstruowany i mistrzowsko zagrany horror.
Przed filmem fabularnym pokażemy dokument Grzegorza Paprzyckiego, pt. „Mój kraj taki piękny” – zdobywcę kilkunastu nagród na festiwalach w Polsce i na świecie. Paprzycki portretuje Polskę, w której ścierają się dwie siły reprezentujące zupełnie odmienne światopoglądy: lewicową wizję kraju oraz homogeniczny wizerunek Polski, budowany przez skrajną prawicę. Pośród tych ideologii znajdują się ludzie walczący w imię własnych wartości i zasad, których łączy jeden temat sporny – nacjonalizm.
13 listopada (sobota)
godz. 18 – Poznajmy się jeszcze raz (Francja 2019, 115 min.) – komediodramat, reż. Nicolas Bedos. Obsada: Daniel Auteil, Guillaume Canet, Dora Tillier, Fanny Ardant, Pierre Arditi. Bilety: 15 zł
A gdybyś mógł wrócić do dowolnego momentu z przeszłości i przeżyć go jeszcze raz…?
Na prężnie rozwijającym się rynku usług pojawia się firma, która jest w stanie przenieść człowieka w czasie – nie dzięki tajemniczemu wehikułowi, lecz poprzez skrupulatne odtworzenie przeszłości w najdrobniejszych szczegółach.
Propozycję takiej właśnie nietypowej podróży w czasie otrzymuje zagubiony w świecie nowych technologii i przeżywający małżeński kryzys sześćdziesięciolatek. Korzystając z prawa wyboru decyduje się wrócić do lat 70., do dnia, w którym poznał Marianne – wtedy cudowną, niezależną, seksowną dziewczynę – dziś jego zimną i obojętną żonę.
Nagrody
2020 – CEZARY:
– Najlepsza aktorka drugoplanowa – Fanny Ardant
– Najlepsza – Stéphane Rozenbaum
– Najlepszy scenariusz oryginalny – Nicolas Bedos
14 listopada (niedziela)
od godz. 16 – Europejski Dzień Kina Artystycznego w Kinie za Rogiem
Kina to ważna część krajobrazu kulturowego, wzbogacają społeczności – w miastach i na wsi. Kina niezależne, studyjne gromadzą ludzi i dają im poczucie wspólnoty, niezależnie od wieku, pochodzenia, wykształcenia czy dochodu. W ubiegłym roku nie udało nam się spotkać w kinie, bo z powodu ogromnego wzrostu zakażeń covid-19, rząd podjął decyzję o kolejnym lockdownie, który trwał aż trzy długie miesiące. Mamy nadzieję, że ten scenariusz się nie powtórzy i spotkamy się, aby uczcić nasze wspólne święto.
Kino za Rogiem w Płocku, zachowując reżim sanitarny, chce świętować Europejski Dzień Kina Artystycznego, zaprasza widzów na pokaz dwóch, wyjątkowych filmów.
O godz. 16 zapraszamy na „Subtelność” z Fabricem Luchinim, która w 2015 roku na festiwalu w Wenecji zdobyła nagrodę za najlepszy scenariusz. O godz. 18 w Klubie Filmowy obejrzymy najnowszy obraz Radu Jude, pt. „Niefortunny numerek, albo szalone porno” – rumuński kandydat do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej.
godz. 16 – Subtelność (Francja 2015, 93 min.) – romans /dramat sądowy, reż. Christian Vincent. Obsada: Fabrice Luchini, Sidse Babett Knudsen, Eva Lallier, Corinne Masiero. Bilet: 8 zł (U), 10 zł (Z)
1 listopada Fabrice Luchini obchodzi 59 urodziny! Sto lat mistrzu! Z tej okazji Kino za Rogiem zaprasza swoich Widzów na mini-cykl „Do trzech razy… Luchini!”, czyli 3 filmy z francuskim aktorem. W święto kina pokażemy „Subtelność” z 2015 roku, w której nasz jubilat wciela się w sędziego, która musi rozwikłać bardzo skomplikowaną sprawę. Michel Racine, sędzia, ma orzekać w sprawie zabójstwa 7-miesięcznego dziecka. Opinia społeczna swój osąd już wydała, ale on chce zbadać sprawę dokładniej, czując, że tym razem ma do czynienia z przypadkiem, który nie jest tak prosty, jak się z pozoru wydaje.
Formalistyczny i oschły Michel jest jak sprawna maszyna do sądzenia – do momentu gdy okazuje się, że jednym z ławników w sprawie jest lekarka, w której zakochał się przed laty. Emocje, które gwałtownie do niego wracają, wpłyną na jego stosunek do dramatu będącego przedmiotem rozprawy. Niezwykle subtelna, mistrzowsko zagrana opowieść o uczuciach. Za rolę sędziego Racine, na festiwalu w Wenecji (2015) Fabrice Luchini otrzymał Puchar Volpiego, czyli nagrodę dla najlepszego aktora.
godz. 18 – Klub Filmowy za Rogiem: NIEFORTUNNY NUMEREK LUB SZALONE PORNO (Rumunia, Chorwacja, Czechy, Luksemburg 2021, 106 min.) – komediodramat, reż. Radu Jude.
Bilet: 10 zł
Zdobywca Złotego Niedźwiedzia na ostatnim Berlinale, filmowy traktat o pornografii, obsceniczności i perwersji. Niefortunny numerek… opowiada o wycieku seks-taśmy i konsekwencjach, jakie upublicznienie małżeńskich zabaw w sypialni będzie miało dla Emi, nauczycielki w prestiżowym liceum. Prowokacyjny, błyskotliwy, kipiący gniewem i nieodparcie przy tym zabawny film Radu Jude bierze na warsztat zjawisko paniki moralnej, obnażając towarzyszącą jej hipokryzję, ignorancję i autorytarne ciągoty. Co tu jest bowiem „naprawdę” obsceniczne: widok osób uprawiających za obopólną zgodą seks czy może samozwańczy trybunał oburzonych rodziców, który zebrał się w szkole, by ją osądzić? Niefortunny numerek… jest katalogiem tej prawdziwej pornografii: politycznej, religijnej, klasowej, szerzącej się bezwstydnie pod szlachetnymi hasłami.
17 listopada (środa)
godz. 18 – Obrazy bez autora (Niemcy, Włochy 2018, 181 min.) – dramat, reż. Florian Henckel von Donnersmarck. Obsada: Tom Schilling, Sebastian Koch, Paula Beer, Saskia Rosendahl. Bilety: 8 zł (U), 10 zł (Z)
Film, zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami obejmującymi trzy epoki niemieckiej historii, opowiada historię młodego studenta Akademii Sztuk Pięknych Kurta, który zakochuje się z wzajemnością w swojej koleżance Ellie. Na drodze ich uczuciu staje ojciec dziewczyny, szanowany lekarz profesor Seeband. Młodzi bohaterowie nie mają świadomości, że ich życie uwikłane zostało w mroczną tajemnicę z przeszłości, którą skrzętnie skrywa Seeband.
„Obrazy bez autora”, niemiecki kandydat do Oscara 2019, z jednej strony jest refleksją nad naznaczoną szaleństwem historią Niemiec XX wieku, z drugiej opowieścią o losie artysty konfrontującego się z ideologią i o wyzwalającej mocy sztuki.
Nagrody
2018 – Wenecja, MFF – Nagroda Arca Cinemagiovani – Najlepszy film – Florian Henckel von Donnersmarck
20 listopada (sobota)
godz. 18 – Nadzieja (Dania, Norwegia, Szwecja 2019, 120 min.) dramat, reż. Maria Soedahl. Obsada: Andrea Braein Hovig, Stellan Skarsgard, Erik Hallert, Alfred Vatne. Bilety: 8 zł (U), 10 zł (Z).
Jak przeżyć ostatnie miesiące, tygodnie i dni w cieniu własnej śmierci?
Dzień przed Wigilią Anja dowiaduje się, że ma nieoperacyjny nowotwór mózgu. Zostały jej zaledwie trzy miesiące życia. A przecież jej dzieci dopiero co dorosły, a jej kariera zawodowa właśnie się rozpędza. I jak stawić temu czoło samotnie – bo uczucie do wieloletniego partnera dawno już wygasło?
„Nadzieja”, film oparty na własnych doświadczeniach reżyserki Marii Sodahl, to piękna, subtelna historia dojrzałej miłości, która rozkwita na nowo w obliczu spraw ostatecznych. Świetne aktorstwo Andrei Brain Hovig i Stellana Skarsgarda.
Nagrody
2020 – BERLINALE:
- Nagroda Publiczności w sekcji “Panorama” – Trzecie miejsce – film fabularny
- Nagroda Specjalna – Nagroda Label Europa Cinemas
24 listopada (środa)
godz. 18 – Tajemnica Henriego Picka (Belgia, Francja 2019, 97 min.) komediodramat, reż. Remi Bezancon. Obsada: Fabrice Luchini, Camille Cottin, Alice Isaaz, Bastien Bouillon. Bilety: 8 zł (U), 10 zł (Z).
Intryga filmu skupiona jest wokół maszynopisu, który przypadkiem zostaje odnaleziony w bibliotece na prowincji. Jako jego autor podpisany jest, nieżyjący już, Henri Pick, prosty człowiek kojarzony przez rodzinę i znajomych raczej z prowadzeniem pizzerii w małym miasteczku na wybrzeżu Bretanii niż z twórczością literacką. Wydana książka okazuje się bestsellerem, co wzbudza podejrzenia u szanowanego krytyka, gwiazdy telewizyjnych programów poświęconych literaturze. Jean-Michael Rouche w dość bezwzględny sposób publicznie podważa autorstwo powieści, co staje się początkiem jego problemów, zawodowych i osobistych. Rozpoczęte przez niego prywatne śledztwo, które ma rozwiązać tajemnicę enigmatycznego Henriego Picka, poprowadzi go w zupełnie niespodziewanym kierunku…
27 listopada (sobota)
godz. 18 – U niej w domu (Francja 2012, 100 min.) komedia, reż. Francois Ozon. Obsada: Fabrice Luchini, Ernst Umhauer, Christine Scott Thomas, Emmanuelle Seigner. Bilety: 8 zł (U), 10 zł (Z).
Germain, nauczyciel języka francuskiego, wciąż jeszcze marzy o rozbudzaniu w młodych ludziach miłości do literatury, choć ma świadomość, że ramy ich świata wyznacza komórka, telewizor i pizza na telefon. Kiedy więc pewnego dnia trafia na intrygującą i dobrze napisaną pracę domową nowego ucznia – opis jego wizyty w domu szkolnego kolegi – budzi się w nim nadzieja. A gdy jeszcze usłyszy: “Napisałem ją dla pana”, poczuje, że jego pasja uczenia będzie się miała gdzie spełnić. Coraz częstsze spotkania z utalentowanym chłopcem zmieniają się w wykłady na temat konstruowania powieści, jej dramaturgii i bohaterów – niespełniony jako pisarz Germain zaczyna się czuć jak demiurg, który wykuwa literackiego geniusza. Żeby kontynuować pisanie, 16-letni Claude składa kolejne wizyty w domu kolegi pod pretekstem udzielania mu korepetycji, a potem opisuje (wymyśla?) to, co tam zobaczył i usłyszał, tworząc następne odcinki powieści o “rodzinie idealnej”. Jak Szeherezada, uzależnia nauczyciela od historii, w której granica między fikcją i rzeczywistością zaczyna się powoli zacierać. Claude nie tylko podgląda życie rodziny idealnej, ale i wpływa na jego kształt pod wpływem uwag nauczyciela, wreszcie i z samego Germaina robi postać swojej powieści w odcinkach.
“U niej w domu” to wielowymiarowy film o relacjach mistrz – uczeń, o manipulacji i nieco perwersyjnej fascynacji. I może przede wszystkim o potędze słowa i wyobraźni.
Nagrody
2012 – MFF, San Sebastian – Najlepszy film
2012 – MFF, Toronto – Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI) w sekcji ‘Specjalne Prezentacje’ – Francois Ozon
